شکوه حضور
شکوه حضور
تنها یک اشاره ی رهبری کافی بود تا روز چهارشنبه 22 بهمن، میلیون ها نفر انسان مشتاق و عاشق ازخانه بیرون بریزند و کوچه و خیابان را با حضور سبز خود زینت بخشند و یکی از باشکوه ترین روزهای سال 93 را پدید آورند. دفتر آسمانی عزت و ایمان شاهد این عمل خدا پسندانه است. در میان راهپیمایان کسانی بودند که توان راه رفتن نداشتند و حتی عصا به دست بودند، اما به هر زحمتی که بود آمدند تا هیمنه ابرقدرتی آمریکا و اروپا را درهم بکوبند و به رجز های متکبرانه ی آن ها خاتمه دهند .
حضور نوجوانان و جوانان در راهپیمایی این روز ستودنی بود. پیر و جوان و خرد و کلان از زن و مرد آمده بودند تا با ذکر تکبیر و صلوات و شعارهای انقلابی، مراتب شکر گزاری خودشان را به داشتنن نعمت انقلاب و استقلال ملی و رهبری فرزانه به پیشگاه خدای متعال تقدیم کنند. امسال توفیق حضور در راهپیمایی کاشان را نداشتم ،در عوض در راهپیمایی تهران حضور یافتم و آن چه مشاهده می کنید گزارش گوشه ای از شکوه و عظمت راهپیمایی ام القرای دنیای اسلام است:
در مسیر با جناب حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان نماینده سابق ولی فقیه در بنیاد شهید و تولیت مسجد مقدس جمکران مواجه شدیم و عکسی نیز از ایشان گرفتیم تا نشان دهیم که بسیاری از مسؤولان همراه با مردم در این راهپیمایی شرکت داشته اند.
هرکس گوشه ای از کار را گرفته بود تا این روز تاریخی به نیکی رقم خورد. رسانه ها و کانون های فرهنگی و هنری و بسیج و آموزش و پرورش و شهرداری شور و شوق زاید الوصفی را به وجود آورده بودند.
در غرفه سازمان دانش آموزی مردی که اشعار حماسی می خواند با هنرنمایی خویش صدها نفر را مجذوب و شیفته عظمت انقلاب کرده بود. این نمونه ها را گفتم تا نتیجه بگیرم که روز 22 بهمن فقط روز شعار و راهپیمایی نیست بلکه روز تبادل اطلاعات و تجربه اندوزی نیز هست.
آزادگان سرافراز در غرفه ای،از آثار دستی خود در دوران اسارت، نمایشگاهی به راه انداخته بودند و برای نسل جوان از خلاقیت ها و ابتکارات آن دوران، سخن می گفتند . چه جالب بود که روی تخته ای پارچه کشیده بودند و آن را با روغن آمیخته و روی پارچه ی روغنی را با نایلون پوشش داده و به عنوان تخته ی وایت برد در کار آموزش و یادگیری از آن استفاده می کردند. یا از قوطی دورانداختنی روغن نباتی انواع و اقسام لوازام زندگی را تولید کرده بودند. از محفظه ای که در زیر لگن توالت ایجاد کرده بودند رادیوی اختراعی خودشان را قایم می کردند و در مواقع مقتضی در جریان اخبار روز دنیا قرار می گرفتند.
رفتار محبت آمیز مردم و ادب و احترام فراوان شان نسبت به یکدیگر، ابراز نظر ها و خلاقیت هایی که در تولید شعارهای پرمحتوا بروز می دادند و آثار هنری که همراه خود داشتند؛ از آدمک ها و عروسک ها و مترسک ها گرفته تا مقواها و پارچه های دست نویس و نقاشی و طراحی شده و انواع رفتار های هیأتی همراه با پیام های ارزشمند انقلابی و اسلامی، همه مبین این نکته بود که روز معرفت اندوزی نیز هست.
نوجوانانی که در زیر سایه بان برج آزادی ایستاده بودند تا از بارش شدید باران در امان بمانند به محض آنکه از بالای برج کاغذهای رنگی و اعلامیه های انقلابی فرو می ریخت با تمام وجود فریاد شادی بر می آوردند و هیجان انقلابی خود را نشان می دادند. باران نه تنها آزار دهنده نبود بلکه یادآور بهار آزادی نیز بود و کمتر کسی با خود چتر آورده بود. من نیز که با خود چهار تا چتر برای خود و خانواده حمل می کردم، سعی می کردیم که از آن ها کمتر استفاده کنیم تا در این تراکم جمعیت، برای کسی مزاحمتی ایجاد نشود.
روز 22 بهمن امسال یکی از کم خرج ترین جشن های 36 سال گذشته بود. این را به وضوح می شد از چاپ اقلام تبلیغی دریافت کرد. در غرفه ی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی مقواهای مرگ بر آمریکا و شعارهای دیگر را یکی یکی به دست علاقه مندان می دادند و مثل سال های گذشته نبود که تپه تپه روی هم بریزند تا پامال عابران شودو از طرفی با صرفه جویی در کاغذ، در حال برگزاری مسابقه ی فرهنگی نیز بودند. در غرفه ی امر به معروف و نهی از منکر کتاب ها را با تخفیف مناسب در اختیار مردم قرار می دادند. جمعیت مردم از میدان انقلاب تا میدان آزادی و از میدان صادقیه تا برج آزادی و از میدان فتح تا میدان آزادی و از اکباتان تا آزادی پیوسته و متراکم بود. دست مریزاد به این مردم که برای انقلاب و نظام اسلامی و به ویژه برای رهبر عزیزشان این گونه عزت و اقتدار آفریدند.