سلام! اذعان مي کنم که اين کم ترين کاري است که توانسته ام انجام دهم. باور قلبي من آن است که تا نخبگان و فرهيختگان ما در قيد حيات هستند بايد قدرشان را بدانيم تا بيشتر از وجودشان بهره مند گرديم. اي کاش کاري از دست من بر مي آمد و مي توانستم شرايطي را ايجاد کنم که آنان فارغ از دغدغده هاي روزمره باشند تا بتوانندبه تعالي بخشي جامعه بپردازند. همين مقدارکه امثال بنده بتوانيم نشان دهيم که قدر دان زحماتشان هستيم، فکر مي کنم به حداقل وظيفه عمل کرده باشيم. شخصاً نيازمند راهنمايي هاي شما هستم. همان طور که اشاره فرموديد مژده را جايگزين اميد نمودم .و صد البته که بسيار هم بهتر شد. از لطف شما ممنونم.