سلام.همين تشويق هاي دلنشين است كه نويسنده مبتدي را به ادامه راه تشويق مي كند. از نقد و نظر شما خرسندم.اما در صحت مطالب به جز مواردي كه قالب داستان طنز اقتضا مي كند، قابل ترديد نيست.اول اينكه در حال تدريس تاريخ در سطح دبيرستاني هستم و در رشته ادبيات دانشگاه ها در هر سطحي تاريخ خوانده مي شود،بنده نيز دانشجو و دبير ادبيات هستم .ثانياً خود شاهد اين تاريخ بوده ام.اخذ گذرنامه از استاني به استان ديگر را در سال 56 در جريان جشنواره تئاتر استان ها تجربه كردم. زيرا هم ولايتي ها يم مي دانند كه باگروه نمايش اداره فرهنگ و هنر همكاري داشتم و نمايش لتو كه يك نمايش بومي بود رتبه آورد و در شهرستان هاي اسفراين و سبزوار و قوچان و بجنورد اجرا گرديد.معدن سرب حسين آباد خمين و بيماران لكان را در سال 55 به چشم ديده ام ، بقيه موارد نيز ثبت تاريخ است. و از طريق منابع معتبر تاريخي قابل پي گيري است. به وبلاگتان سر زدم و بهره بردم.موفق باشيد .