سلام.با افتخار شما را لينک کردم.در مورد شهيدان افشار و جهاني(ش13 و14)گفتني است: روز عاشوراي سال57همراه تظاهرات، از ميدان قاضي اسدالله و خيابان ملامحسن فيض وارد خيابان آيت الله کاشاني(اميرکبير) شديم تا مستقيم به طرف ميدان 15 خردادبرويم و مجسمه شاه را از وسط ميدان پايين بکشيم.خبر رسيد که مأموران شاه با تيربار کمين کرده اندتا جمعيت حمله کننده را به رگبار ببندند.مرحوم آيت الله يثربي(ره)نزديک چهارراه پنجه شاه بالاي ماشيني رفتند و سخنراني زيبايي کردند، مضمون سخنشان اين بود که ما براي ادامه راه انقلاب تا پيروزي نهايي به شما جوان ها نياز داريم.وقتي شاه سقوط کند خود به خود مجسمه ها به پايين کشيده مي شوند.بعد از اين سخنراني جمعيت راه خود را تغيير داد و به سمت ميدان کمال الملک و خيابان محتشم رفت. به ميدان امام خميني که رسيديم يک دفعه يک ماشين نظامي با ده نفر که لباس پليس داشتند پيدايشان شد.همه ناراحت شدند، چون ما ول کرده بوديم و آن ها تهاجم کرده بودند.هرکس با سنگ به سمت آن ها حمله ور شد.از ترسشان تا جلوي بازار مسگرها عقب نشيني کردند و از آن جا با ژ.ث اقدام به شليک تير مستقيم کردند.دو نفر جلوي من به زمين افتادند.گلوله از سينه ي اکبر جهاني عبور کرد و به گلوي عباس افشار اصابت کرد.من هم اگر خودم را در جوي نينداخته بودم ، بي نصيب نمانده بودم و تقدير اين نبود.اکنون پس از گذشت 34 سال گويي که همين ديروز اتفاق افتاد. روان اين شهيدان با شهيدان کربلا محشور باد!

سلام.براي شما و آقاي منصوري آرزوي موفقيت مي كنم.